İnatsa İnat! Şiiri - Ayşenur Yazıcı

İnatsa inat!
Bunu anladım anlamasına
..ve büktüm boynumu
bir daha beraber olamayacağımıza ama...
Günlerdir karnımda içimi kazan o cüceleri
Kim bıraktı?
Kalbimi bir kemirgen minik parçalarla koparıyor.
..Ya gözlerimi kim yaktı?
Dalmak nafile!
Kayalara saplanmış o gemiden
Artık ne kayık olur, ne bir sal!
Uyumak ne mümkün.
Yaşadıklarım yalan..
..bir masal..
Ne sevgiler olmuş,
Ne huzur takılmış nihayet ağlara
Ölü denizyıldızı dolu
..Tüm kumsal..
Denizkızları can çekişiyor,
Tüm hayallerimiz kucaklarında
Sihirli değnek nerede?
Ya biz unutmuşuz
Ya da bir ders kalmış gizli bir kitapta!
Sevgi anlayıştır yazıyordu
Ben hatırladım galiba..
Darısı senin başına