Geleneği olan bir toplumun
Köklü devletler kurması gibi
Sarsılmaz hayaller kurarım sınırlarına
Hepsini yıksan dağıtsan
Esir olsa düşlerim
Konuştuğum diller unutulsa
Ne çare, uslanmam asla
Dil bilmez bir hayalperestin
Sözcüklerine tutsak
Üç beş cümle bile yeter
Senli sevda destanı yazmaya
Sana mı adanmış
Cemre düşünce
Bir ağaca kendini asan
Ayazın intiharı
Ve üşüyen heykeller
Kıskançlıktan mı
Yoksa kinden mi
Tutmaz ayazın yasını
Üleştirince kışın mirasını
Sana baharın başlangıcı
Bana uzun gecelerin
Ötelenmiş şafağı kalır
Ama varsın kalsın
Bir gün o şafakta
Ellirini ellerimde bulacaksın.
Vurulunca
Ölür mü belledin kapıları
Bu dönüşsüzlüğün ondan mı
Yoksa denkleştiremediğimi mi
sandın
Sen katılmış yarınları
Oysaki çoktan kapattım ben
Borca yazdırdığım
Sen ipotekli umutların hesabını.
Belliki öngörülerin tutmayacak
Bu kez sen yanılacaksın
Ve ilk defa zaman
Benden yana kullanacak oyunu.
25.03.2019
Kayıt Tarihi : 18.1.2021 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!