İnanmıştım sana be Şiiri - Yasemin Güven

Nasıl kanmışım nasıl inanmışım yalanlarına yalan sözlerine inandırdın beni...
Dilin başka kalbin başka konuşur olmuş ihanetin en büyük acısı budur galiba...
Sen tüm hayallerimi inançlarımı sana olan sevgimin katili oldun yoksun artık olmıcaksın...
Özlüceksin hayalimle yanıcaksın belkide pişman olucaksın ama geçen zaman geriye gelmicek...

Ben sana aşk yuva arkadaş eş oldum da sen yuvamı başıma yıktın da gittin değdimi hadi söyle...
Pişman olsada neyi değiştirecek neyi düzelticek yıkılan hallerimi yoksa yıkılan yuvayımı...
Tuttuğum elin ateşden bir gömlek gibi yakıp kavurdu beni artık bana ait değilsin anladım...
Ben gidicektim zaten ama sen gitmeden yıktın herşeyi yalanlarınla yalan sözlerinle...

Bilmediğin ne var biliyormusun senin yalanlarına inandığımı beni kandırdığını...
Ama ben herşeyi biliyordum susmayı tercih ettim sustumda söyledim herşeyi bildiğimi...
Bundan sonra affedermiyim seni ben affetsem kalbim affetmez affetmicekde...
Sen benim hayatta en büyük duyduğum pişmalığımsın o kadar doluki içim artık...
Bundan sonra yolunda bahtında açık olsun yolun yoluma çıkmasın sakın adımı bile unut boşver yoktu de...

YASEMİN GÜVEN