Ne gövdesi, ne gölgesi
yük gelmez toprağa
ağacın.
Ne kurağı, ne kırağı
zül gelmez
toprak ebedi durağı
ağacın.
Köklerinde kuru çamur
kokusunda nem, kokusunda her dem.
Taş ve kum, küf, toz, zaman; toprak...
Kaynaşmışlar ve kavramışlar
birbirlerini sıkıca
ölümüne, yaşamına...
Kayıt Tarihi : 23.2.2007 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler yüreğinize....
TÜM YORUMLAR (1)