Yıkılışım da sevgim kadar büyüktür benim.
Bırak,
kalbimden ses veren bütün teller
ben yaşadıkça sana inanmayı söylesin.
Sana kayıtsız, şartsız inanmak olsun; bütün kazancım yaşamaktan.
O zaman her şeye katlanırım.
Korkulardan, endişelerden uzakta her saniye yaşadığımı bilirim.
Çaresizlikler beni korktumaz.
Şu aşağılık dünyanın hiç bir acısı seni sevmeyi unutturamaz bana artık.
İnanmak; seni düşündükçe söylediğim bir şarkı olmalı dudaklarımda...
İnanmak;
gökyüzünün en karanlık zamanında bile görebileceğim bir yıldız olmalı...
Kayıt Tarihi : 12.7.2014 12:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!