inadına gülümser yolculuklar
ağaçlar esirdir hep yalnızlığıma
sözlerim bitti cebimdeki son yolculuğun biletleri gibi
aşkları acı su gibi içtim bitirdim kanmadım çocukluğuma
beni çocuklaştır anne
sevglimin incecik ellerinde saydığı papatyanın son sevmiyoru ben çıktım
talihsiz bir resim albümünün saramışılığı şimdi hıçkırıklarım
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta