İmran Tekin Şiirleri - Şair İmran Tekin

ne kadar da haklıydık
dünyaya gözümüzü ilk açışımızda
ağlayışımızla...
biz ağladıkça onlar gülmüşlerdi...
büyüdükçe kör oluyoruz...

Üzüyorsun
Başlamayı düşünmeden
Hep bitirmeyi yeğliyorsun
Bile bile sürüklüyorsun kendini ölümlere
Yazık etme
Olmaz öyle teslimiyet

Usulcana çek perdeni gözlerine
Beni gör rüyanda
Gönül kıratlarımızın başıboşluktan kurtuluşunu,
Gülizarda ahenkle dans edişlerini,
Bülbülün en güzel gül dalına konuşunu,
Sana sessiz sedasız haykırışlarımı,

yine zamansız geldin geçtin sonbahar
yaşadığım dakikalar bir yaprak misali
düştü yüreğimin sevda toprağına
sanma o toprak bereketli
benim toprağım çorak
benim toprağım bitap

anne!
yerin yücelerde
farklısın sen
varlığımızın sebebi...
anne!
bilmem ki nasıl anlatmalı seni?

reyhan kokmuyor bahçem
ve tarçın çayım
sıradan(laştı) yaşam
sebepsiz
vuslatsız bildiğin belki
sahile vuran balık

kumduk biz
bir avuç kadar
siyah, sarı, beyaz...
hırçın
kimi zaman
asi

kıskanırım seni ben
gözünü sakındır her şeyden
çepeçevreni saran her şey ben olayım
toprak,su,dağ,gökyüzü...
zülüflerini tel tel eden rüzgarı da bana bırak
boğarım avuçlarımda...

gökyüzü gözlerine bürünmüş
sümbüller saçlarına
Ceylan
senden almış huyunu
güvercin güzelliğini...
bütün güzellikler seni taşır

baharlar inadına mı güzel
söyler misin?
sen olmadığın için mi yanımda?
bu gece ay da daha sıcak
inadına olsa gerek
inadına...