İmran Tekin Şiirleri - Şair İmran Tekin

gürül gürül çağlayan
senmişsin ormanlar içinde.
sincaplara,ceylanlara su içiren sen
balıklara bağrını açan sen...
suskunluğunu hep suskun bildik
değilmişsin

ey mavi yürekli kız
gelişinle şenlendi bu gönül
gitmeden
uzat bana ellerini
olsun
kor ateşten olsun

dilsiz kırılganlığıyla battı
işlemeli sandıkta sakladığım
bütün umutlarım
kör,sağır,dipsiz denizlere...
umutsuzluk ve mecalsizlikle
örter beni

sen,

bendeki seni görüp de mi seviyorsun beni?

yoksa;

küçüğüm
yokluğumun sebebi
suskun dalgınlığımın sebebi
sen
büyüyüpte çiçek açacaksın daha
ben

gitme!
gitme kal ne olursun
yalnız koma beni buralarda
sefil sevdam ve gözyaşlarımla...
gitme!
gel gitme!

sevgi...
bir yarda açan rengarenk kır çiçeği
bulutta saklı kalan yağmur
bir kış boyu dalından ayrılamayan yaprak
dünyayı saracak en güzel koku
ve tek gereksinim...

yol alırsın
karınca misali
beklersin sabırla
bazen
hasret bırakırlar gün ışığına
kapatırlar seni

gün geceledi
bir gam sardı beni
aşina olmadığım.
mecalsizim...
ya sen
başkasına sevdalandın,

keşke düşünseydin

sen beni

deyip de düşünde