Deniz üzerinde taş değil,
yürek sektirdiğim anlardı
ve kirpiklerim yüzme bilmez, boğulurlardı
gözyaşlarım arasında.
seninle çekilmiş iki fotoğrafımızında
bir adada olması
iması mıydı hayatın acaba
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta