ince bir sızı var kirpiklerimde
tüm bedenimi sarsan bir hüzün
imkansızlıklar şehrinde
kayıp ve umutsuz yol alıyorum
kederden inşa ettiğim bir yığın kağıt evlere
hayalini sığdırıyorum
bir yel hafif bir esinti
korkularım çığ gibi düşüyor kentimize
zaman anlamını yitiriyor yürüdüğümüz bu şehirde
tik tak seslerine sağır oluyoruz,
bir umutsuz bekleyiş adımlarımız
yürüdüğümüz yollar zifiri bataklık
çektikçe batıyoruz en dibe
kulaklarımda bir ses
umut melodisi fısıldıyor avaz avaz
döneceğim bekle...
Kayıt Tarihi : 18.5.2019 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!