İmkansızımsın,
Ürkek ceylan bakışlı zamanın,
Sararan yaprakları,
Dökülüyor alnıma.
Gözlerim kapanıyor,
Sınırsız,yalsız dünyama.
Büyüdükçe büyüyor düşlerim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta