İmiş 2 Şiiri - Özcan Kurt

Maskeli yüz herkese ayrı tavır,
İnsan insanı nasıl bilir tanır,
Ömrüm sona erdi de anladım ki,
Her insanla dostluk kurulmaz imiş.

Samimiyetsizlik maraz getirir,
Bir yel eser hepden alır götürür,
Onca sapak geldil de anladım ki,
Namertle menzile varılmaz imiş,..

Tevazu vefa ve hoş görü gerek,
Masum değiliz ki hangimiz melek,
Güz geldi bahar bitti anladım ki,
Gerçek seven kolay darılmaz imiş.

Tanrı bile söze güven duymuyor,
Sınıyor Özden mi? sorup duruyor
Sınav yetti de artık anladım ki,
Ömür kısa her şey sığamaz imiş

Özvecan dertliyim yaram çok derin,
Doğdum öleceğim hala çekerin,
Kefenim dikildi de anladım ki?
Garip dirlik düzen bulamaz imiş...