İmgelerin İpini Saldım Şiiri - Nimet Öner

İmgelerin İpini Saldım

Bir kervan gibi geçsin önümüzden,
Mardin’in dar sokaklarından toplanmış taş harfler,
Kuyulardan yükselen suyun iç sesi,
Bir çocuğun kırmızı çoraplarında saklı sır.

Aynaların karşısında çoğalan yüzler,
Her biri başka bir çağın bakışıyla bakıyor,
Bir el masa altında unutulmuş,
Kırmızı koltuğun hafızasında bir fısıltı.

Sabun kokusu günahlarımızı yıkıyor,
Baharat gölgeleri göğe savruluyor,
Zinciriye’nin taşlarına sürtünüyor zaman,
Gün batımı gümüş bir örtü seriyor Dara’ya.

Bir nar düşüyor sessizce,
İçinden sekiz ışık saçılıyor
Çocuk, torun, dua, sabır, yol, hasret, anne, aşk
Her tanede başka bir evrenin kapısı.

Ve biz, şiirle mühürlü kalplerimizle,
Birbirimizi bekleyen iki yolcu,
Suskun göklere yazıyoruz adımızı,
Rüya ile gerçeğin arasına bırakıyoruz nefesimizi.

Azra Nimet Öner