Imbât Şiiri - İlhan Palalı

Yüreğe cân geldi imbât sesinden,
Bir lâhza demeden tanışık oldum.
Geceme hürriyet verdim günlerden,
Sıyrıldım öfkeden, düştüm, savruldum;
Temâsı gerekti bana güllerden,
Ne sordum yollara, ne de soruldum...

Benzime kan geldi, serde heyecân,
Hasreti kökünden biçtin, bitirdin!
Ufacık mutluluk zevke heyelân;
El ettin ömrüme; güle çevirdin,
Lidersin sürüye bense bir yalan,
Mutlu duyguları sele çevirdin...

Duyguma han geldi, bittim demeden;
Bilmem ki umut mu zorda ellerin?
Bunalan gönlümü açtı penceren:
Ateşler bu gece serin mi serin,
Hoşgeldin; gülünce bana ses veren;
Seninle doluyum, gönlümde yerin...