İmansız Zaman Şiiri - Hikmet Alkan

İç sesini duymayan karanlık,
En zor olan yalnızlığın,
Kucaklıyor bin hüznünü,

Sokakların,
Saklı sessizliği gizliyor,
Yalnızlık gölgesinin korkularını,

Gecenin kulaklarında,
Bir ıslık sesi,
Dağıtmaya başlıyor hüznü,

Kıvranıyor,
Bir günün kucağında zaman,

Korkunun pençesinde,
Gözlerim gecenin derinliğinde,

Tutuyor sensizliğin ellerini,
Sokuyor kendi yalnızlığı içine,

Kalıyor geri de,
Zamanın ömrü,

İmanı olmayan zaman,
Kendi derinliği içinde tükeniyor,