Arkasından el sallarken bulduk kendimizi huzursuzluğun..
Kendimiz bile kalabalık gelmeye başladık sonra kendimize.
Özlediğimiz yerlerin yalnızlığı olduk.
Pir-i fani kelamımıza bir çift kulak ararken çarpa çarpa ilerledik kendi kalabalığımızda..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta