İman Var Evlat Şiiri - Mehmet Şahan

İMAN VAR EVLAT

Öyle bir değer ki; sözlere yansır,
Sende haya varsa, iman var evlat!
Öyle nükseder ki; gözlere yansır,
İnsan hayasızsa, güman var evlat!
Sende haya varsa, iman var evlat!

Gönülden gönüle akışı farklı,
Yürekten yüreğe yakışı farklı,
Dilekten dileğe bakışı farklı,
İnsan hayasızsa, güman var evlat!
Sende haya varsa, iman var evlat!

Sana uzattığı elde bell’olur,
Ucuza sattığı telde bell’olur,
Onun bulattığı selde bell’olur,
İnsan hayasızsa, güman var evlat!
Sende haya varsa, iman var evlat!

Ar ile hayayı kırda arama,
Orada mayayı sırda arama,
Ola ki manayı pirde arama,
İnsan hayasızsa, güman var evlat!
Sende haya varsa, iman var evlat!

Pîr-i Fânî der ki; nefsinle tanış,
Düşünme afaki, nefsinle danış!
Galû Belâ’daki nefsinle konuş,
İnsan hayasızsa, güman var evlat!
Sende haya varsa, iman var evlat!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
15.11.2025 – KAPAKLI