İman Beni Şiiri - Halil Karabulut

Alemde ne gördüm ise
Hep eyledi hayran beni.
Düşürdü çok düşünceye,
Eylediğim seyran beni.

Yere baktım göğe baktım,
Düşünmekle geçti vaktım.
Aczimi bildim,bıraktım
Hak yaratmış noksan beni.

Ak hava,su,kara toprak
Yetiştirir yeşil yaprak.
Çiçek açar kırmızı,ak
Şaşırır gülistan beni.

Dışında ten,içinde can,
Yaşar insan,nebat,hayvan.
Bu intizam,devri devran
Hayretlere koyan beni.

Sır içinde sır var ama,
Çözülmez işler,muamma!
Gözüm görmez,bakar ama
Perdelemiş süphan beni.

Halilim,sözü bitirem,
Yetmez ki akıl yetirem.
Koymaz,boş verem oturam
İçimdeki iman beni...