İlyas
ilyas bir oduncuydu
fakir bir köylüydü ilyas,
odun kırıcıydı,
bir gün yide odun kıracaktı,
baltasını çıkardı
biledi biledi...
çok sey düşünürdü ilyas,
aklı binbir yerdeydi,
baltayı sapladı ağacın
gövdesine ilyas
garip yine dalıverdi
baltası kayıverdi,
ayğı kesildi ilyasın,
ama ilyasın kesik acısı değil
yürek acısı kan akıtıyodu...
Kayıt Tarihi : 23.7.2000 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!