İlmü ledün nerde yoktur diyenler
Anmak anlamanın kapısın açar
Hakkın varlığını peşin giyenler
Dosta varmak için sırrını saçar
Münezzeh olsada insandan güler
İnsan yüze çıksa insanı yerer
Zaman mekan bilmez her zaman sever
Kirlenmişse insan aşağı uçar
Saflanmışsa kendi kendine çeker
Kirleneni geri toprağa eker
Ruhunu kabzeder zatına diker
Akıl baştan gider kendinden kaçar
Mekansız olana göynek biçilmez
İnsanı geçmeyen hakka seçilmez
Nefsini bilmezse Hakka geçilmez
Özüyle birleşen Lamekan açar
Bedeni koruyan akıldır akıl
Ayıkla kendini aslına çakıl
Hakkın sıfatıyla Allaha takıl
İnsan ötesine zikriyle kaçar
Seyir defterinde Allah sondurak
Bu geliş gidişe aklın ile bak
El ayaklar toprak toprak olacak
Enel Hakkı bulan Allaha uçar
Dünya için gelen dünyada kalır
Allahı arayan Allaha varır
Hem yokluktan gelmiş hem varım sanır
Gönüllüden alır Ladanla saçar.
21 Nisan 2007
Mustafa TurhanKayıt Tarihi : 25.4.2007 15:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (2)