Konuşabilseydik seninle
Çözecektik içimizde ki düğümleri
Acılar tatlıya bağlanırdı
Can çekişen ruhumuz huzur bulurdu.
Konuşsaydık seninle
İçimizde biriken soruları
İlmek ilmek çözerdik kader denilen bu çileyi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
bir yerden başlayabilmek çok şeyi aşmaktır elbette .iyi kötü her şeyi konuşarak halletmek ne güzel. lakin hep bir adım atmakta geç kalırız bazen. kaleme sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta