Boyası akmış hüzünler, yapışmış aynamıza...
suskun sözlerle savaş mı var!
sevgi durağında...
yaralı dudaklardan dökülen
güzel dilekler dolmadı mı sefer tasımıza...
BİZ BİR MUM YAKTIK… GELİN HEP BERABER IŞIKLARIYLA YOLLARINI AYDINLATALIM…BİR MUMDA SİZ YAKIN!
Bir yıldız alıp penceremize koysak kabımızca aydınlığından faydalanırız. Ancak yıldızlarımızı birleştirip gökyüzüne bırakırsak yeryüzünü aydınlatırız. Şimdilik iki kitap bıraktık, bunlara ulaşan ellerin engelli bireylerimiz için kullanılmasını istedik.
Geç kalmadan bir mum da siz yakın. Bir kelimeyi neşeye, bir notayı şarkıya dönüştürelim. Dilsiz uykumuzdan uyanıp büyülü orkestrayı dinleyelim. Bizimle gelir misiniz?
Yazar-Şair: İlknur Köknar
yüzümde saklı kalan sinmiş saçlarıma
nerde dursam içim sıkılır
ne düşün oyunu, ne vuslatın kurtuluşu
bir direnme kendi halinde
beyazın güne düşen coşkusu…
Sen hiç soğuğa sarılıp uyuttun mu gözlerini
Benim hüzün giyen gözlerim, sevinçle hiç uyuyamadı…
Kar altında kalkmak nasıldır bilir misin
Yüreğim sevgi dokunuşlarında güneşe hiç sarılamadı…
unuttum gülmeyi…sen gidince toz oldum
sıkıştım bir şişeye…yokluğuna esir oldum
prangalı yüreğim, kelepçeli ellerim
bir galeyana geldim…gül içimde lal oldum
sevgilim yok deme! ...dama çıkmayınca
kedi gibi miyavlarsın
herkes güler baktığında...
bir yuvam yok deme! ...ağaca tırmanmayınca
bir kuş gibi ötersin
Yolcusuz bir tren gibiyim ağır ağır geçiyorum raylardan…kimi yerde yön değiştiriyor makinist bir nefes arası alıyorum kaçamak bakışlardan…firari bir yalnızlık içinde kendine hapsolmuş sevdalarım var…pencereyi açıp bırakıyorum en son vagona bir çocuk gibi takılıyorlar…
Dokunduğum çiçekler renk değiştiriyor her koklayışımda… sol yanımda bir kar tanesi erimiyor çöl sıcağında…nefes harçlığı sevgiler uçuşuyor başımda telaşla koşuyor dizginsiz yüreğim birini yakalama umuduyla…yazık ki kırık bir gülümseyiş kalıyor aynama her baktığımda…
Kazaya uğruyor bizim tren, bütün duygular yara almış…bir düş oyunu bu kelimelerle dansım…hayatın çirkinlikleri misafir olduğunda…ama illaki olacak insan başka türlü doğruları için nasıl kılıç kullanacak…
Dilsiz bir aşktın içimde,
sen döndükçe ben AŞK oldum!
Kırılıyordu koruyan duvarlarım,
şeffaf bir örtü gibi kapattın SEN oldum!
-
Zafer Zengin
Tüm Yorumlarİlginç bir kalem, dili acıtatlı, mert söylemleri var, şiiri yazar gibi değilde yaşar gibi sanki, Amatör ruh halleri gördüm kendimce, zekası öteleyici sanki, hesap kitap yapmadan laf etmek zor bence, bu yüzden okuyucuları fazla söz edemiyorlar kendisine. Yerini dolduruyor, kesinlikle iyi şair olur. ...