İlknur Köknar Şiirleri - Şair İlknur Köknar

Hayat bir okyanusa benzer,
önce bir damlayla başlar insan
sonra her aldığı nefes de
su birikintisi büyümeye başlar...

Ya bir okyanus olacaksın,

Neden saklarız
gözlerimizde doğmayı bekleyen güneşi!

Neden kırıp dökeriz
sevdim dediklerimizi!

yüreği asık insan görsem
şaşarım pür neşe halime...

ne vakit bir yaş düşse dilime
tuzunu içime alır,saadet dilerim...

Doğmak, yeniden başlayan günde
Gül kokusunu çekmek küflenmiş kalbe
Bir aşk gelse dillense, dilde
Huzur, şerbet olsa her nefeste
İkinci bir bayram olur bu yoksul sere…

Hayatın içinde bir duble sarhoşluksa aşk,
demek ki bu yüzden salına salına geçiyor
sevdalar kapımızdan!

Tutup oturtmasını bilmediğimizden
meramını da anlamıyoruz

Güne düşen bir damlayım,
bulutlar içimden geçer...
az sonra şehri yıkarım,
kaldırımlardan izin gider...
ellerini saklama ellerim hayat kokunu özler!

Güneşe sarılmaya geldim!
İçimdeki kirden pastan arınıp...
Senin olmaya geldim,
kırık dallarımı arkada bırakıp!

Ben geldim Aşk ile aşk'a sarılıp!

Bir gemi yapmak istiyorum,
Denizleri aşmak
Tüm arkadaşlarımla
Ve bütün hayvanları toplamak bu yolculuğa!

Yeni bir dünya kursam!