İlkay Coşkun Şiirleri - Şair İlkay Coşkun

Benim Adım Kader

kader, beyaz kâğıda sütle yazılmış yazı
elindeyse beyazdan, gel de sıyır beyazı
-Necip Fazıl-

Ses/sizlik

uzaklarda kalan bakışların
füsun gözlerinden olmalı
ufuklara sürülen düş
göl mavili layemut duruşlu

eylül bulutu içer, sıcak beyaz tenini
açar narenciye gözesinde dalların
tokmaklı kapılar önünde hazan iklimler
biriktir yapraklarını, elvan tomurcukların döl tutar
kar yağdırır, kül rengi dudaklarından inciler

Gönül/

ozanları dillendiren gönül
aşk şerbetini yudumlatan gönül
hasretlendiren hüzünlendiren gönül
ne mutlu ettin ne de darda koydun gönül

Sinelerde nefis var /
Vicdanlar hangi bedenlerde

sevgi sustu
toplandı kem niyetler bir bir
afyon sarhoşu hayal perdede

uyu/artık

eski yazdan kalıp kızıla boyanır gövde
uzağı düşleyip, içine düştüğü her günde
uyuyan sessizliği yırtarcasına bağırır gece
aylak sokaklarda, delişmen karanlığı çağırıp

İki Gönül

'iki gönül bir olunca
samanlıklar seyran olur' derler

İnanmam bu eskidenmiş

Cemre

kuş sesleri
cıvıl cıvıl

günün ilk çamaşırları

Yozgat’ça - Yozgat Ağzı
(Yozgat ve çevresi yöresel kelimeler)

1
kuru fasulyeye, ağ pakhla
yeşil fasulyeye goğ pakhla

Bir Numara Büyük Gözyaşı

elimdeki taşı fırlatmayı ne çok isterdim
yada Arap gibi ayakkabımla alnının çatından vurmayı
azda olsa yüreğim soğusun diye
suriye olsun mısır olsun filistin olsun