İlk Yetim — Bir Nefesin Çöküşü, Ağıt

nefes, ciğerlerime yetmiyor
yürüdüğüm yol ne zaman bitecek?
nefes almam gerek, izin verin
bir müddet dursam
dünya yeniden dönecek

Dünya döndükçe mevsimler değişecek
güneş kavurup, yağmur yıkacak
tomurcuklar toprağı doyurmayacak
kıtlık başlayacak
Güneş’i Ay ile aldatıp
gökyüzüne suç atacak
dünya, dur artık

Kimse seni doyurmadan,
duymadan,
içinde olduğunu unutup
yaşamaya devam edecek
benim gibi...
tıpkı senin gibi

İstemem döngünü,
istemem merhametini

Bütün nimetler onların olsun,
bereket yağsın, sırılsıklam olsun
bütün çocuklar doysun
içimdeki yetim
kalsın.
başını okşayarak avutamazsın
bırakın o,
orda öylece kalsın