Bir güvercin’in kanat çırpınışında başladı her şey,
Bir dumanın boşlukta çizdiği şeklin adı oldu bir dem,
Bir borazanın uğuldayan tınısıydı;
Sesi sedaya,
Sedayı nidaya dönüştüren.
Harfi heceye,
Heceyi simgeye
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Dörtnala giden,
Soluklayıp kükreyen,
Yağız bir atın heybesinde ki yüktü.
Uzaklardan alınan,
Uzaklara taşınan.
İlk nameydi içinde ötelerin özeti,
İlk mektuptu dışında bilinmezliğin silueti.
Orta yaş ve üstü insanlarımız için pek çok anlam yüklü olan mektuplar için duygusal bir nostaljik şiir olmuş, gençlerimiz için duygusal bir anlam ifade eder mi ? Teknoloji çağının en son sunumlarından sonra kokulu bir mektup, sevgilinin gözyaşlarıyla hasretini yüreğini gönderdiği, bir annenin yavrusuna şefkatini hissettirdiği, bir babanın evladına desteğini bildirdiği o sevgiyle yazılmış mektuplar. Yüreğimizde bir çoşku olurken, şimdi ancak posta kutusunda heyecanla bakarken aslında bulmak istediğimiz sevgi, şefkat ve destek mektupları yerine çaresizce ancak ödenecek faturaların konduğu mektupları görürüzde üfleyince sönüveren bir mum gibi kararır kalırız. Bizi gençliğimize bir yelken açan şiirini keyifle okudum. Bu şiirinizle umarım okuyanlar sevdiklerine bir mektup yazar. Kalem tutan elinize bu duyguları yaşatan yüreğinize sağlık. Şairim aramıza hoş geldiniz. Saygıyla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta