İlk Mektup Şiiri - Emin Barut

• 

  Ahmet Nejat Alperen

  Bu şiirde, yazarın içsel bir çatışma ve duygusal bir özlem teması işlenmiş. Şair, geçmişteki bir aşkın izlerini hala taşıyor ve o aşkı simgelerle ifade ediyor.
  
  "Ayıplanacak bir sır gibi saklıyorum" ifadesi, şairin duygularını gizli tuttuğunu, belki de toplumun normlarına aykırı olduğunu düşündüğü bir şeyi içinde taşıdığını anlatıyor. Bu gizli sır, okuyucuya şairin iç dünyasındaki derinliği ve karmaşıklığı hissettiriyor.
  
  "Hala o ilk mektubunu benim bulacağım yerde" ifadesi, şairin geçmişteki anılarını canlı tuttuğunu ve o özel anları hala hatırladığını gösteriyor. Mektubun bulunacağı yer, umut ve özlemin bir simgesi olarak kullanılmış.
  
  "Yırtamıyorum bir türlü varmıyor elim" ifadesi, şairin duygusal bağların zaman içinde nasıl zor koparabildiğini ve geçmişin izlerini nasıl silemediğini anlatıyor. Bu durum, şairin içsel bir çatışma yaşadığını gösteriyor.
  
  "Hani o acale yazılmış umutla dolu yazılar" dizelerinde geçmişteki umut dolu anılar vurgulanıyor. Şair, o anıları hatırladıkça duygusal bir ikilem yaşıyor; çünkü umut dolu yazılar artık gerçekleşmemiş hayalleri çağrıştırıyor.
  
  "Istemiyorum hiç, ama hiç bitmesin okumakta" ifadesi, şairin geçmişe olan özlemini dile getiriyor. Okuma eylemi, geçmişi canlı tutma ve o anları tekrar yaşama arzusunu simgeliyor.
  
  "İşte o gün bu gündür yalvarıyorum sana, Bırakan ellerin ellerimden, Bir kerecik tutsa..." dizeleri, şairin esas isteğini açıkça ifade ediyor. Yalvarma ve tutma arzusu, şairin kaybedilen bir sevgiye olan özlemine ve yeniden bir araya gelme umuduna işaret ediyor.
  Emin üstadımı bu güzel,dokunaklı şiiri için tebrik ediyorum. Elleri dert görmesin.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)