Ellerini ilk tutan bendim ya hani,
Kalbin ısınmıştı, ilkbahar yağmurunda.
Gözlerinden akıp gitmişti yaşlar.
Bir parkta sarılmıştık ilk kez.
İlk kez sevildiğini hissetmiştin,
Öyle derdin.
İlk defa birine güvenmiştin,
İçini açıp, dağıtıp toplama gereği duymamıştın.
İlk kez, sevilip sevmiştin.
Ki, yalan değilse bu sözler.
Oysa inanırdım, yalan söylemezdi gözler.
Ne gözler umrumda ne de sözler.
İşte geriye kalan bu mısralar,
şiirler, şarkılar ve besteler.
İlk kez sevmiştim, sarılmıştın, güvenmiştin.
Ve son kez ilk defa vedalaştık vedalaştık, bakıştık maziye yalan olsa da bu mısralarla karıştık.
Mehmet Emre ÖzgürKayıt Tarihi : 21.9.2025 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!