İlk Kelime Şiiri - Sinan Bayram

Bir yıldız düşüyor içime,
Adını bilmediğim bir parıltı,
Ama biliyorum ki senin gözlerinden
Kopup gelmiş olmalı.

Suskun gecelerde
Rüzgâr saçlarını taşır hayalime,
Her esintide bir kez daha
Sana dokunur gibi ürperirim.

Kalbim, senin yokluğunda
Issız bir bağdır,
Çiçekleri solmuş, dalları kırık.
Ama senin bir gülüşün
Bütün ağaçlarıma baharı geri getirir.

Ey sevgili,
Seninle zaman başka türlü akar;
Dakikalar gül yaprağına dönüşür,
Saatler kanat çırpan kuş olur,
Ve dünya, kalbimizin ritmine uyar.

Sana bakmak,
Uykusuz bir gecede
Ayın kendi hikâyesini anlatmasına benzer.
Ne zaman gözlerinle karşılaşsam,
Sanki bin yıllık susuzluğum
Bir damla ışıkla diner.

Ve bil ki,
Bir gün bu eller toprağa değse,
Bir gün bu ses susup kaybolsa,
Yine de kalbimde tek bir iz kalır:
Adının yankısı.

Çünkü sen,
Benim bütün şiirlerimin
İlk kelimesi ve son nefesisin.

Sinan Bayram