İlk I Şiiri - Orhan Asena

Farzet ki evrenin ilk kuruluş günündeyiz,
Sen benim için yaratılmışsın, ben de senin.
Farzet ki dalında koparışsın memnu meyvayı
Kardeş payı bölüşürüz.

İlk düşen tohumun hazırlığı gibi toprakta
Güneşe ve yağmura boy atmadan önce,
Farzet ki biz de bir çocuk oyununa kapılmışız,
Dur diyen olmamış, durmamışız.

Farzet ki yer yüzünde işlenen ilk günah bu,
Tanrının Ademle Havanın hesabına yazdığı.
Gökyüzüne bakıp şaşıyoruz bir çocuk gibi,
Hazdan yorgun vücudumuzda toprağa düşmüşüz.