Düşüncelerime sızdın yine.Ne akşam biliyorsun,ne güneş görüyor yüzün.Gitmene sevindim.En azından,sadece düşüncelerim de kaldın.Yanımda olsaydın,yapabileceklerimi düşünmek istemiyorum.Her zaman geldiğim yeri bildim ben.Yola çıktıklarımı yalnız bırakmadım molalarda.Bazılarını unutmuş olabilirim,insanlık hali.Ama geri dönüp alabilme mesafesini hep korudum.Canımı yarı yolda bırakmadım öncelikle.Şimdi gittiğim yolda,minik yüreğin yanında başka çiçekler açıyor.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta