Uysal öpüşüyle getirdi yeşili
ve çağırdı filizleri ilkbahar güneşi.
Mavi gözleriyle gülümsedi herkese
çocuksu bir saflıkla menekşe.
Menekşenin bakire kulaklarına
fısıldayan bir meltem esip gitti;
bir kelebek geldi, çırpındı
eteklerinde, o da uçup gitti.
Baktı menekşe onların arkasından,
yaralanmış bir insan misali düşünceyle:
menekşenin kız gözlerinden düştü
ilk aşkın saf gözyaşları.
Kayıt Tarihi : 19.4.2016 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!