İlk cinayet işlendiği az ônce tek şahit bendim, korktum kabilin toprağını sürdüm işlediği günahını bôlüştüm, sırtlandım habili yollara düştüm, kuyuda Yusuf'u gôrdüm sır gibi sakladım kimseye sôz etmedim, sular yükselirken hz.Nuh elini uzattı tutmak istedim boyuma kadar günahtaydım erişemedim, yorgun düştüm bir mağaraya sığındım uyudum asırlar geçmiş yedi uyurlardan biri bendim bu berbat çağa düştüm.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta