İlk Aşk Yıldızı Şiiri - Metin Yazgaç

Çaresiz gözlerimde yokluğun sızı
Bu mevsim sevgimizin başlangıcıdır
Yüreğimdeki yara sende sancıdır
Sönmez içimizdeki ilk aşk yıldızı.

Birlikte gezdiğimiz, gezdim yerleri.
Dizilmişti yol boyu beyaz güller
Arılar yola düşmüş, bütün böcekler
Tiz perdeden tutmuşlar o besteleri.

Erik çiçeklerinin çağırtısına,
Savaş hazırlığı var karıncaların
Gözeleri dört dönüyor papatyaların
Gizlendim ağaçların karartısına.

Yokluğunla ıssızdır bil ki gölgeler
Başaklarsa eğilip selama durmuş
Fesleğen çiçekleri hepten kudurmuş
İçimde leke leke kan, gelincikler.

Baharla başlayan aşk, baharla bitmez
Gözlerimde patladı kaynak suları
Çekiyor geçen her gün ölüm yuları
Gel, bu geçen günlerin derdi tükenmez.

Dört ayaklı zamanın iskelesinde
Dibi delik yaşama sepetim durur
Düşünceme bir sisli şeklin oturur
Kulaklarım belli ki senin sesinde.