İlk Aşk Şiiri - Can Ahmet Ayaz

Kaybetmeyi kimse dilemezdi .
Lakin bedeli vardı .
Kimse farkında değildi ilk ruh bedene üflenirken canın yandığının .
Herkes bir sona odaklı kalıtsal bilindiklere tapıyordu .
Küçük kesitler böylelikle büyük kesiklere sebep olmaya başlamıştı .
Genzine gelen yanıklık , ağızdaki köpüren sulanma .
Hayır şimdi buraya kusma !
İhtiyacım olduğunda parazitler sarmıştı dört bir yanımı .
Şimdi ötedeyiz çocuk seslerine karıştık diye ne bu dosthane bulaşıcı tavırlar .
Düzen dünden kalma uzak durun ,
Kanmam tuzak tavırlarınız .
Hayır açılın biz varız !
Oraklarla saldırdı kazanamadıklarım .
Başka beden istemiyorum !
Kopmak , alternatife yapışmak sülük işi .
Emilecek mukaddes kan onun boynunda .
Hayır gözlerimi kapadığımda dudaklarımın arasında !
Kaşıntı hırstan geliyor coğrafyama .
Ve tırnaksız yolunacak sırtlarla dolu o gelinceye .
Biliyorlar ekimdi herkesin içinde yaşandı .
Duyulmadı , mayıstı yara aldı .
Hayır kurguydu şimdiye zerre kalmadı !