Islak öykünmelerdi güneşin altına serdiğim
Hem ıslaklığına öykündüğüm
Hem güneşin altına serdiğim
Çelişkinin adıydı yaşamak
Palamut dalından toprağa uyumla düşüyor
Uyumla suluyor yağmur palamudu
Kök toprağa uyumla uzuyor
İnsana dair olmayan her şey
Uyumla kavuşuyor birbirine
Ki ben
Bir parçasıyken doğanın
Başkalaşmış insanım
Bundan belki de
Uyumla birleşmiyor çelişkilerim
Çatıştıkça kıvılcımlar saçıyor
Anlaşılan o ki
İnsanı yoran çelişkileri değil
Çelişkileri bütünleştirecek olgunluğa ulaşmayan
Yakınlaşmaların çarpışması
Olgunlaşmamış bir palamut daldan düşse
Toprağa çarpmış olur anca
Ne hasret çeker suya
Ne kök salar toprağa
Derya Kızılgöz
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 01:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2004 GÖĞOKYANUS

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!