İlâhları yendim Şiiri - Çetin Örnek

inançlarımı sorgularken duyduğum sesleri gıyotine gönderdim
lime lime kansız bir edebiyat çıktı manşetime
memnuniyetim,uçmaya hazır şeffaf kanatlarımaydı
yerçekimsiz duygular istediğim tüm renkleri veriyordu özgürlüğüme..

hayatların özcanı'nın içindeki 'dahiyane nefreti' çıkardım düşlerimden
kadimci efsane masallara ihanetimi yazdım yalana tapınmalar isyanına göz sürerken..
tanrısı olmayan ilâhlarla tanışıklığım yok etti evrenimi
zorunlu ve zarif bir kabuldü ruhumun yaratısına verdiğim katkı..

yani,hiçkimse benim için bir hiçti..!

dolu dolu düşündüm şiirler karargâhındaki ilhâm çadırını
manâsızca üretilen dizelere kim sürüyordu efsunu
aksak bir maneviyat ezgisi yayılırdı kimliksiz kalemlerden
göç duyguları elemle sürgünlere karışır
ebediyeti beklerdi ölüme inananlar..

şair sıfatlı meczuplar pazarında tezgâhımla yok oldum
aramayın kadavramın bistüri çiziğine dökülen silueti
saçımın teli toprak koksa da,

inançsızlığın aslıdır !

ruhuma ant'la içtiğim
insanlara ve tüm ilâhlara bakışım...