Yıldızları sakındın gözlerimden yine dün gece,
Hilal misali dolanıp,durdun tepemde Azra/il...
Ve ben ilk kez uykularımdan rem’deeee...
Bir tutsak yolcuydum senle,dönüşsüz yolculuk da.
Oysa daha üç,beş ay önceydi,alıp gitmiştin Anne’mi
Ne acımasızca koparmıştın O cananı bedenimden,
Avuçlarımda kalmıştı saçlarının her bir teli...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
