Yüzümüz karanlıkta kalınca,
Kömüre bulanmış gözlerimizi,
Utançlarımızı gizleyebilmek için,
Suyun saflığına bırakamazdık.
Yaradana muhtaç olanlardan,
Bir cesette, pır pır atan bir ruh varken,
Gizleyemezsin sen nazende güzelliğini!
Çıkar at ruhundaki koyu mu koyu beni.
Sende tertemiz günahsız bir ben kalsın.
Bahçıvanı ol, tüm çiçeklerin sevgilisi ol,
Kalbimi, baharda açarım.
Kış bitsin, soğuk gitsin,
Sen bana gelince açarım.
Seni ömrümce bırakmam.
Günler, mevsimler bitsin,
Çöllerinde gezerken tenhanın,
Serabın dahi kafiydi mecnuna.
Vahanda yanında olmak istedim.
Yar, ne olur sen beni anlasana...
Kim anlayabilir ki?
Dışıma bakıp içimi.
Kim anlayabilir ki beni?
Alnımda yazılı değil ki.
Anlarım diye bakma gözlerime,
Severek dinlediğim o şarkıyı,
Senden dinlediğim zaman,
İçimi tarifsiz bir his kaplar.
Mutlu olduğun için mutlu olurum.
İçimde derin acılarım varken,
Her aşk, bir yeniden doğar,
Kapanır tüm kötü yaralar,
Aşk içinse aranır, bulunur,
İçindeki tüm güzel duygular.
Kırmızı gelincik ve güller
Baharı beklemeden açar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!