İkiz Ruh II Şiiri - Meryem Çat

Farklı kentlerden aynı hayallere soluk çalmış hırsızlardık ikimiz
Biri esmer, biri beyaz
Renkleri başka, tuzdan ten giyinmiş dar çocuklardık biz
Suya zaman atıp dünyayı döndürüyorduk
İki ana bir kahkaha!
Sen geceyi örtünürken, ben gündüzü soyunuyordum
Tiz çığlıklarımızın ergen sesleriydik
Sen, ben ayrı ayrı

Hesapsız yaşanmışlıklarıyla omuzlar dolusu bir yatakta buluştuk
Biz'in doğum sancılarında ölüme giden bir annenin
Son nefesini ikiye bölmesi gibiydik
Sevişip bölünen,
Dokundukça acıyan,
Terledikçe ölen,
Ölüp var olan yok oluşumlardık
Ana rahmine yakın olan sen iken, ben peşinden doğuyordum
Kardeş görünümünde iki aşık gibiydik

Flu beden ve tümüyle çıplak ruhlarlarımız da
Eksiktik birbirimize
Bir süt annenin memesinden doyacak kadar da açgöz toklar idik
Eşsiz zamanların ikizleri gibi,
Eşleşiyorduk,
Doğuştan benziyorduk Sevgiliye

Aynı tonda ağlayan siyah beyaz gözyaşlarıydık ikimiz
Sen inlerken kalabalığa, ben yalnızlığa ağlıyordum
Tüm iç çekişlerimizin zirvesinde astım krizine yakalanırken,
Yeşili Tanrı ilan ederken bile
Sadece sen ve ben son dumanı vasiyet ediyorduk
Ölüme 'lütfen' demek için
Birbirimizden habersiz,
Sen, ben ayrı ayrı...

Sen, virgüllü anneler gibi doğurganken
En erkek halinle bana gebe
Ben tüm kadınlığımla kısır ve sıfatsız.
Açlık surlarında terliyorduk ikimiz aynı oranda
Bir sen, bir ben
Ağlayarak öpüyordum tüm gölgesini geçmişimizin
Sen bana geleceğini boşalırken

Tüm korunma yöntemlerine inat,
Doğaya yandaş,
Bir fikir düşmeliydi kan pıhtısına bize ait
Sen omurgası, ben sinir uçlardaki tahammül sınırı olurken
Ehlileşmiş bir iskeletin beyazında Flamenko yapabiliyorduk.
Isıtılmış bir asaletle
Topal yollarda dimdik birbirimize, sadece ikimiz
Trafik kurallarına ters bir ön sevişmeyle
Kalıtsal olmayan bir aşkı yaşıyorduk.

Sen, ben aynı solukta alırken tüm kavramların anlamını
Bir bir,
Ayrı ayrı,
Bütünleşip,
Kaygılı ve korkusuz,
Tüm çelişkilere önsöz,
Sen tüm anlamınla ve ben tüm manasızlığımla
Bir aşkın ortaklarıydık