İkiyüzlü Şiir Şiiri - Tülay Sustam

a. yüzü:

hadi dök! ...
dökmeye kıyamadığın göz yaşlarını
tıka kulaklarını şehrin gürültüsüne karşı
daha çok ağla benim için
iç çekip ağla seni bırakıp gitmelerime
sonra topla benden kalan anılarını
dağıt şehrin en yüksek tepesinden
bir anı olmazsa
belki bir diğeri anımsatır seni bana

yıllar sonra gözlerimi geçmişe diktiğim zaman
bıraktığım yerde değil
baktığım yerde bulmalıyım seni
kollarını açıp gelmelisin bana
her adımın da 'ihanetini' ezmelisin
yoksa inanmam
............................göz yaşlarına
............................anılarla yaşadığına

b. yüzü:

hani bu şehrin kapısından
bir üst şehre merdivenler çıkardı
o merdivenler de yolculuklarının
uzun süre dönüşü olmazdı
yine de beklerdim seni
sanki bir gün inecekmişsin gibi
ağlardım gece, gündüz demeden
sen duymazdan gelirdin çığlıklarımı

nasılsa alıştım artık yokluğuna
yine çık o merdivenleri ve bir daha inme aşağıya...
al eşyalarını topla ve git...
bende olanları da bıraktım bu şehrin kapısına
giderken alman kolay olsun diye! ...
kendine iyi bak
havasını, suyunu bilmediğim şehirde
bilirsin!
ben hiç kıyamazdım sana
ne de olsa ilk göz ağrımsın
bilirsin!
yüreğinin sızısına dayanamam
ne de olsa anıların hatırı var
yoksa yaşanmışlıklar hakkını helâl etmez
ne sana, ne de bana...

hadi git! ...
birazdan bu şehre yağmurlar yağacak
ıslanmamalı! ...
bizim yüzümüzden günahsız insanlar
kuru da kalmalı sevda(lı) lar

hadi git! ...
asla hak etmedin beni
senden sonra adı olmasın arzularımın
yokluğun da soyunsun düşlerim
yaşanmamış gecelere

bu gece yalnızlığımı giymeliyim üzerime
yıldızlara sırtımı dönüp yatmalıyım
eski günlerde ki gibi
sanki bir günüm mü var sensiz yaşadığım
senden sonra sabaha çıkma umudum olmamalı

ben aşkı senin yosun gözlerinde yaşadım
bana 'deniz gözlüm' dediğin günden beri
kahverengi gözlerimle hayatı hep mavi gördüm

senden sonra ben mavi de kaldım
aklımda kaldın, aşkın da kaldım

senden sonra ben 'aşka' baka kaldım...

(02.05.1999 Kabataş İskelesi'nde bir aşkın bitişine...)

*yıldızlara sırtını dönmek... nedense bu sözü ilk okuduğumdan beri unutamadım. Sevgili Elif Şebnem Akal ikinci kez kulladım şiirlerimde bu sözünü. bu sefer izinsiz oldu ama :) affına sığınarak teşekkürler.