gökkuşağımdan tutunan çocuk
korkularımdan soyutladığım adım
kaldırımda ezdiğim ayak
sıfır masalsın
..............................
ve sadece ellerim
ve yabancı ellerin
bilmediğim yitik ülke
uğurladığım yalansın
Kayıt Tarihi : 3.11.2014 17:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Diplopi:çift görme

Şiirdeydim.
Kutluyorum.
Erdemle.
Kalemini sağlam tutuyor sayın şairimiz., kutluyorum...
Necip Fazılın;
Ne yalanlarda var, ne hakîkatta,
Gözümü yumdukça gördüğüm nakış.
Derken bilinç altımıza yaptığı tasviri çağrıştıran
bir iklime götürdü beni şiir..
Tebrikler
Birbirini tanımayan eller de ısınır birbirine... Kulaklar da alışır, aranır sevdiği sesi...
Şartlı tepkiden dolayı yerleşik korkular olmamalı ama... Varsayılan ile var olan biribirinin yerini tutmaz... 'Çift görme', genel anlamda sinirlerin yıpranmasındandır... Yanılgıyla gerçeği değil de, var ettiğini karşısına alma belki geçici bir rahatlama sağlayabilir...
Ta ki, 'gözünün birini kapayıp, diğeriyle bakana kadar.....'
Yalnızlığı yanına alır insan, zaman zaman almalı da... Ama bütün mevsimlerde birinin göç etmesine yalnızlık bile dayanamaz...
'Aşkın gözü sağlamdır.....'
Doğrusu, patolojinin şiire uygulanması mümkün müdür sorusunu sordurttu şiir bana... Ehil ellerden çıkınca mümkünmüş deme ki...
Usta işi şiiri ve değerli şaireyi kutlarım...
TÜM YORUMLAR (5)