Sessizlik…
Mutluluğa alkış olan yani,
Kimi zaman boğar insanı huzurun arifesinde,
Saadet bezeli bir tebessüm kostümüyle.
Keser ayaklarını yerden ankalara inat.
Dünyalara sahipken yani.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




'Sessizliği sese dönüştürebilmeli insan.'Sevgiler ...
Selda Öztürkmen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta