İki Yüzüm Var
Gecenin sessizliğinde konuşur iç sesim,
Bazen aşkla yanar, bazen nefretle titrerim.
Bir genç gibi umut dolu, bir anda karanlık,
İki kişi aynı beden, değişir ruhum anbean.
Hak edene verir iyiliği, sınırımı çizerim,
Hak etmeyene kapı kapalı, ben böyle bilirim.
İyi miyim, kötü mü, bilmiyorum belki de,
Ama gerçek olan tek şey, kendimle barışığım işte.
Dengeyi ararken savrulur bazen yolum,
Ama vazgeçmem, bu benim savaşım, durmam.
Çok yüzlü müyüm? Belki… Ama ben benim,
Kendi kalemimden yazıyorum hayatın şiirini.
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 01:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!