İki Yaka Gibiydik Şiiri - Fatih Tekiner

İki yaka gibiydik biz seninle adeta
Bir araya gelince nefessiz kalıyorduk
Bir çözüm bulmak için oturup düşününce
Ayrı geçen sürede biz resmen ölüyorduk

Gelmek de gitmek de hep aynıydı bizim için
Durmak da koşmak da bir kanıydı bizim için
Kabullenmek işin zor yanıydı bizim için
Kalplerin elzemini görüyor, biliyorduk

Mesele korkmak falan değildi korkmuyorduk
Gönlümüzün sözünden zaten hiç çıkmıyorduk
Hesap kitap yapmıyor, kâr zarar bakmıyorduk
Aşkımız yeşerirken, senle biz soluyorduk

Anlatması zor ama durum böyleyken böyle
Başka bir yol vardı da bulamadık mı söyle?
Ümit mi, asla bitmez, hatta mezarda bile
Belki de o ümitle hayata gülüyorduk