İki Yabancı Gibi Sevmek ( Düet şiirdir)

👩 Kadın

Ben seni ilk sustuğunda sevdim,
Sözlerin değil, sessizliğin dokundu içime.

👨 Erkek

Ben seni ilk gittiğinde anladım,
Kalan her şey sendi aslında.
Gölgene bile muhtacım.

---

👩 Kadın

Geceler uyumuyor içimde,
Her yıldız adını fısıldıyor bana.

👨 Erkek

Uykularım yarım, düşler paramparça,
Sen gidince rüyalar bile sensiz kaldı.

---

👩 Kadın

Kırıldım belki, ama hâlâ seviyorum,
Kalbim, yokluğuna bile yer yaptı.

👨 Erkek

Affetmedim kendimi, suskunluğunu unutmadım,
Ben susarken seni bağırdım içimde.

---

👩 Kadın

Ne zaman gülsen, ben oradaydım,
Gülüşünde kendimi sakladım.

👨 Erkek

Ne zaman ağlasam, sen bilmezdin,
Gözyaşlarım senin yokluğundu zaten.

---

👩 Kadın

Yoruldum, evet... ama senden değil,
Hep ayrı düşmekten, hep yarım kalmaktan.

👨 Erkek

Yalnızlık mı? Alışılır belki,
Ama senli bir boşluk... insanı çürütür.

---

👩 Kadın

Bana söz vermedin, biliyorum,
Ama ben hep bekledim seni, sözsüz bile.

👨 Erkek

Ben sana söz veremedim belki,
Ama hep senin yanında sustum, başka kimseye susmadım.

---

👩 Kadın

Bir adım gelseydin, ben koşardım,
Ama sen beklemeyi bile benden bekledin.

👨 Erkek

Bir adım kalsaydı, gelirdim sana,
Ama sen çoktan dönüp gitmiştin içimden.

---

👩 Kadın

Şimdi soruyorlar hâlâ seviyor musun diye,
Gülüyorum… Çünkü hâlâ susuyorum.

👨 Erkek

Biri seni andığında içim yanıyor hâlâ,
Söyleyemem… Çünkü hâlâ seninleyim.

---

👩 Kadın

İki yabancı gibi sevdik birbirimizi,
Aynı dilde susup farklı kalplerde ağladık.

👨 Erkek

Aşk’tı belki bu, ama zamansızdı,
Biz birbirimizi hep… yanlış zamanda bulduk