İki Sitemli Aşk Şiiri - Mehmet Eymen Gökçe

Gökyüzü bugün anlatıyor muydu seni, kokusu sert, içindeki ızdırabı barındırıyor.
Kemiklerinin ruhunda arındırıp kıcırdaması, sesi duyuluyordu ta derinden.
Ya dün geceyi unutur mu, kalbim seni...
Sen dökmeden, toplayıp sevebilmektir. Kırmadan onarmaktır.
Yeniden diriltiyor beni, içindeki sevgi alevi.
Yüceltiyordu sevginin derinliklerini.
Kitapsiz, hesapsiz ve sevebilmektir seni.
Şarkılar mırıldandı dudaklarindan,dilinin en mühim senfonisini haline gelen yüreğinin seni dinlercesine.
Ayarlamıştı gökyüzü, geleceğin zamanı.
Yolunu bekliyordu, ardinda bırakılanlarla.
kimsesiz giderim diye değil, sessiz ama ardında duyulmayan çığlıklarla haykırırdım
Kulağına fısıldıyordu gecenin en sessiz tenha köşesi.
Yaraları saracaktı,safak vaktiyle...
Ve umudunu kaybetmeyen iki sitemli aşık...