İki Ruh Şiiri - Efecan Özkurt

İki yabancıyız, ruhlarımız bir o kadar evvelden aşina
Uzunca yollar var aramızda, uzun çetrefilli yollar
Henüz biri yıkılmadan, yenisini ördüğümüz duvarlar
Çatlakların, boşlukların arasından umut ışığı süzülen

Sevgi, özgürlük uğruna yanmış, yamalı kanatlarla
Tekrar korkusuzca uçacaklar elbet, bir gün, belki de?
Sert rüzgârlara karşı bulutların arasında süzülmeyi
Uçsuz bucaksız mavilikleri aşıp, ufukta kaybolmayı dilerim

Yorulmadan, kan kusmadan.