Iki kadeh Şiiri - Samira Samiraninsiiri

İki Kadeh Arası Sessizlik

Garsona “aynısından” dedim yine,
hiçbir şey değişmesin diye.
Müzik aynı, masa aynı,
ama sen yoksun.
Eksik bir cümle gibiyim
bir şiirin yarısında unutulmuş.

İki kadeh arası bir sessizlik var,
bir zamanlar kahkahaların taşardığı o aralık…
Şimdi suskun,
şimdi buz gibi.
Sanki bu masada değil de
göğüs kafesimin ortasında duruyor o boşluk.

İçimde dönen rakı değil artık,
anılar…
Sana söylenmemiş cümleler
birer yudum gibi boğazımda yanıyor.

Bir ara göz göze gelirdik,
şimdi göz göze gelmek için
bardağın dibine bakıyorum.
Sen oradasın sanki,
hiç gitmemiş gibi
ama ben her defasında
gitmişliğine içiyorum.

İki kadeh arası sessizlikte,
en çok sen konuşuyorsun içimde.
Ve ben…
susarak sarhoş oluyorum.