Boşa geçen bir ömrün son paragrafıydık biz.Senin hayattan bezmiş omuzların vardı,benimse körpe umutlarım…
Ne yandan tutsak elimizde kalıyordu ya
önemsenmemiş yokluklara göğüs geriyorduk!
Uzun sohbetlerin ardında gizlenmiş bir gerçek duruyordu karşımızda:
Aşk…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
tebrik ederim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta